သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ.........
ဟို႕ေရွ႕ေရွ႕တုန္းကေပါ့
အရူးေထာင္တစ္ခုမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးနဲ႕ဆရာ၀န္ တာ၀န္ကို ပူးတြဲထမ္းေဆာင္တဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ရိွ တယ္တစ္ေန႕မွာ ဆရာ၀န္ဟာ ေထာင္၀န္းအတြင္းလွည့္လည္စစ္ေဆး တဲ့အခါ ေထာင္၀န္းရဲ႕အလယ္ရွိ လြမ္း ေစတီနားက ေပ (၅၀ )ေလာက္ျမင့္တဲ့ထန္္းပင္ေပၚကို လွတင္ဆိုတဲ့အရူးကတက္ေနတာ တစ္ ၀က္ေ လာက္ေရာက္ေနတာေတြ႕ရတယ္ဆိ ုဘဲ ဒါနဲ႕ဆရာ၀န္ဟာ စိုးရိမ္ၿပီးေတာ့ေဟ့ေကာင္လွတင္ ဒီထန္းအဖို ပ င္ေပၚမွာ စားစရာလည္းဘာမွမရွိဘူး ျပန္ဆင္းခဲ့လို႕ေျပာသတဲ့ ဒါေပမယ့္ အရူး လွတင္က ဆင္း မလာဘဲစား ခ်င္လို႕တက္တာမဟုတ္ဘူး အဖ်ားေရာက္ရင္ေအာက္ကိုခုန္ဆင္း မလို႔ လို႕ျပန္ေျပာသတဲ့။
ဒီေတာ့ဆရာ၀န္ဟာစိုးရိမ္မႈပိုမ်ာ းလာၿပီး
အရူးကိုေခ်ာ့ေျပာလို႕မရတဲ့အဆံုး မွာ ခါးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ေသနတ္ကိုထုတ္ၿ ပီး ေဟ့ေကာင္လွတင္ ဒီမွာေ တြ႕ လားေသနတ္ဆင္းမလာရင္မင္းကို ငါပစ္လိုက္မယ္လို႕ၿခိမ္းေျခာက္ေ ျပာဆိုလိုက္သတဲ့ ဒါေပမယ့္လွတင္ဟာ ဆင္းမလာတဲ့အျပင္ ေသခ်င္ေနတာပစ္ခ်င္ပစ္လို႕ျပန္ေျပာေတာ့ ဆရာ၀န္အခက္ေတြ႕ေနခ်ိန္မွာ ဆရာ၀န္ ဆီကို သာဒင္ဆိုတဲ့အရူးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး သာဒင္က ဆရာ ဆရာဘာျဖစ္လို႕လဲလိုု႕ေမးသတဲ့ အခက္ေတြ႕ေနတဲ့ဆရာ၀န္က သာဒင္ မင္းမျမင္ဘူးလား ထန္းပင္ေပၚကိုလွတင္တက္ေနတာ ဆင္းခိုင္း တာ လဲမရဘူးလို႕ေျပာလိုက္တာနဲ႕ ။
အရူးသာဒင္ဟာ ခဏဆရာလို႕ေျပာကာေထာ င္ထဲကစားဖိုေဆာင္ ဘက္ ကိုေျပးသြား ၿပီးမၾကာမီလက္ထဲမွာ
သံျဖတ္လႊအေဟာင္း (၆) လကၼအရွည္ခန္႕ တစ္ေခ်ာင္းကိုကို င္ ၿပီးျပန္ေရာက္လာကာ ထန္းပင္ေပၚက သူ႕ သူငယ္ခ်င္းကို ေဟ့ေကာင္လွတင္ ဒီမွာေတြ႕လားလႊ ဒီထန္းပင္ကိုငါျဖတ္ၿပီလို႕ေျပာၿ ပီး သူ႕လက္ထဲက သံျဖတ္လႊအတိုေလးနဲ႕ လူႏွစ္ဖက္ေလာက္ရွိတဲ့ထန္းပင္ႀကီ းကိုျဖတ္သတဲ့။
ဒီအခ်ိန္မွာ ထန္းပင္ေပၚကလွတင္ဟာ ဂမူးရႈးထိုးနဲ႕ေအာက္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္ဆင္းလာသတဲ့ အဲ--ဒီေတာ့ စိုး ရိမ္မႈေတြျပည့္ေ နတဲ့ဆရာ၀န္ဟာအ့ံၾသ ေဒါသ ျဖစ္ၿပီး အပင္ေပၚေနေအာက္ ကိုေရာက္လာတဲ့အရူ းလွတင္ရဲ႕ အကၤီ်ရင္ဘတ္ကိုကိုင္ၿ ပီး ေဟ့ေကာင္လွတင္မင္းအခုမွဘာလို႕ျပန္ဆင္းလာသလဲ ငါ့ေသနတ္ကပစ္ရင္ မင္း ခ်က္ခ်င္းေသမွာ က်ေတာ့ဆင္းမလာဘူး ဟိုေကာင့္ရဲ႕လႊအစုတ္နဲ႕ဒီီအပင္ႀ ကီးကိုျဖတ္တာႏွစ္နဲ႕ ခ်ီျဖတ္ေတာ င္ျပတ္မွာ မဟုတ္တာက်ေ တာ့ေၾကာက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆင္းေျပး လာတယ္လို႕ေျပာေတာ့---
အရူးလွတင္က ဆရာဘာသိလို႕လဲ ဆရာကဦးေဏွာက္ရွိတယ္တကယ္ပစ္မွာ မဟုတ္ဘူး ဟိုေကာင္သာဒင္ ကေစာက္ရူးတကယ္ျဖတ္ မွာေၾကာက္တာေပါ့ဗ်လို႕ေျပာလိုက္တဲ့ အခါ ဆရာ၀န္ရဲ႕စိုးရိမ္ေဒါသေတြ ဟာ ေတြးေတာစရာေတြအျဖစ္ေျပာင္လဲသြာ ပါသတဲ့ဗ်ာ. . . . . . . . . . . . . .
fw mail မွကူးယူေဖၚျပသည္
No comments:
Post a Comment