ဟိုးေရွးေရွးတုန္က အရည္ရႊမ္းၿပီး ခ်ဳိးေအးေမႊးဆိုတဲ့ သတၱိနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ ၾကံခင္းႀကီးတခုတည္းမွာ ႂကြက္ေတြဟာ ရာနဲ႔ ခ်ီၿပီးမွီတင္းေနထိုင္ၾကသတဲ့....မၾကာခင္မွာပဲ အဲဒီၾကံခင္းထဲကို ဆင္ႀကီးတေကာင္ေရာက္လာၿပီး ၾကံခင္းႀကီးကို အပိုင္ဆီးပါေလေရာတဲ့....အဲသည့္ဆင္ႀကီးေသာင္းက်န္းလြန္းလို႔ ႂကြက္ေတြ အေသအေပ်ာက္မ်ားၿပီး စာနပ္ရိကၡာေတြလည္း ရွားပါးလာသတဲ့...
ၾကာေတာ့ႂကြက္ေတြမခံႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ဆင္ႀကီးရန္ကို တြန္းလွန္ဖို႔ တခါးပိတ္အစည္းအေ၀းလုပ္ၾကတယ္....ဒီအစည္အေ၀းမွာ အင္အားခ်င္းမမွ်ေပမယ့္ အေသခံရဲတဲ့ ႂကြက္ကိုမန္ဒို ေလးငါးေကာင္ကို ေရြးၿပီး ဆင္ႀကီးႏွာေမွာင္ ထဲ၀င္ကိုက္မယ့္ မဟာျဗဴဟာကို ခ်မွတ္ခဲ့ၾကတယ္....
အစီအစဥ္ေတြဆြဲၿပီးတညမွာ ႂကြက္ေတြကဆင္ႀကီးကို အလစ္၀င္တုိက္ၾကတာေပါ့....ဒါေပမယ့္မလြယ္ဘူးေလ ဆင္ႀကီးက သူနားလာသမွ်ႂကြက္ေတြကို အကုန္နင္းေျခသတ္ျပစ္တာေပါ့....
ဆင္းႀကီးရဲ႕ႏွာေမာင္းေပၚေရာတဲ့ ႂကြက္ေတြလည္း မသက္သာပါဘူး အရွိန္နဲ႔ လႊဲရမ္းခါခ်ပစ္လုိ႔ အနိမ့္ပိုင္းက ခ်ိဳင့္ထဲကို အကုန္ျပဳတ္က်ကုန္သတဲ့...ဒီလုိနဲ႔ ႂကြက္ကိုမန္ဒိုေတြနဲ႔တင္ မလံုေလာက္ဘူးဆိုတာကို သိလာတဲ့ အတြက္ ႂကြက္ေတြအားလံုးဟာ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါ၀င္လာၾကရေတာ့တာေပါ့....
ဒါေပမယ့္ အင္အားခ်င္မမွ်ေတာ့ မနက္လင္းတာေတာင္ ဆင္ႀကီးကို မႏိုင္ၾကဘူးတဲ့.... ဒီအခ်ိန္မွာ ဆင္နင္းခံရၿပီး အသက္ေျမာ့ေျမာ့ေလး က်န္ေတာ့တဲ့ ႂကြက္တေကာင္က ႏွာေမာင္းနဲ႔ ခါခ်ခံရတဲ့ ႂကြက္ေတြ ဘယ္လိုစခန္းသိမ္း သြားသလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ အနိမ့္ပိုင္းက ႂကြင္းႀကီးနားကို တေရႊ႕ေရႊ႕တိုးသြားသတဲ့...
ႂကြင္းထဲ့က ႂကြက္ေတြရဲ႕အျဖစ္ကို ျမင္လုိက္ရတဲ ့ေသငယ္ေဇာနဲ႔ ေျမာေနတဲ့ ႂကြက္ကေလးဟာ အခါတရာ ျပန္ေသ ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသတဲ့... ျဖစ္ပံုက ႂကြင္းထဲကႂကြက္ေတြဟာ ဆင္ႀကီးခ်ဳိးဖဲ့လြင့္ပစ္ထားတဲ့ ၾကံေတြကို ေအးေအး ေဆးေဆးစားေသာက္ေနၾကတာကို ေတြသြားသတဲ့....
ဒီေတာ့ "မင္းတို႔လုပ္ရက္လိုက္တာကြာ" လို႔ေျပာမိသတဲ့ ႂကြင္းထဲက ႂကြက္ေတြကလည္း "ဆင္ႀကီးက..အဲထဲကၾကံေတြကို မေတာင္းမတ မေၾကာင္မၾကနဲ႔စား ျပန္တက္လာရင္ နင္းသတ္မယ္" ဆိုလို႔မေၾကာင္း မၾကဘ၀မွာေအးေအး ေဆးေဆး စားေသာက္ေနရလို႔ ျပန္မတက္လာမိတာပါလို႔ ေတာင္းပန္သတဲ့...
အဲေတာ့မွာပဲ အသက္ငင္ေနတဲ့ ႂကြက္ကေလးဟာ ဘ၀ တရာ ေသဆံုးသြားသတဲ့.....(ေရာက္ေလရာဘ၀မွာ အဲ့သည့္ အျဖစ္ဆိုးကို ျပန္သတိရၿပီး သတိရတာနဲ႔ တခါထပ္ေသဆံုးရတယ္ ဆိုတဲ့ အျဖစ္...)
ၾကာေတာ့ႂကြက္ေတြမခံႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ဆင္ႀကီးရန္ကို တြန္းလွန္ဖို႔ တခါးပိတ္အစည္းအေ၀းလုပ္ၾကတယ္....ဒီအစည္အေ၀းမွာ အင္အားခ်င္းမမွ်ေပမယ့္ အေသခံရဲတဲ့ ႂကြက္ကိုမန္ဒို ေလးငါးေကာင္ကို ေရြးၿပီး ဆင္ႀကီးႏွာေမွာင္ ထဲ၀င္ကိုက္မယ့္ မဟာျဗဴဟာကို ခ်မွတ္ခဲ့ၾကတယ္....
အစီအစဥ္ေတြဆြဲၿပီးတညမွာ ႂကြက္ေတြကဆင္ႀကီးကို အလစ္၀င္တုိက္ၾကတာေပါ့....ဒါေပမယ့္မလြယ္ဘူးေလ ဆင္ႀကီးက သူနားလာသမွ်ႂကြက္ေတြကို အကုန္နင္းေျခသတ္ျပစ္တာေပါ့....
ဆင္းႀကီးရဲ႕ႏွာေမာင္းေပၚေရာတဲ့ ႂကြက္ေတြလည္း မသက္သာပါဘူး အရွိန္နဲ႔ လႊဲရမ္းခါခ်ပစ္လုိ႔ အနိမ့္ပိုင္းက ခ်ိဳင့္ထဲကို အကုန္ျပဳတ္က်ကုန္သတဲ့...ဒီလုိနဲ႔ ႂကြက္ကိုမန္ဒိုေတြနဲ႔တင္ မလံုေလာက္ဘူးဆိုတာကို သိလာတဲ့ အတြက္ ႂကြက္ေတြအားလံုးဟာ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါ၀င္လာၾကရေတာ့တာေပါ့....
ဒါေပမယ့္ အင္အားခ်င္မမွ်ေတာ့ မနက္လင္းတာေတာင္ ဆင္ႀကီးကို မႏိုင္ၾကဘူးတဲ့.... ဒီအခ်ိန္မွာ ဆင္နင္းခံရၿပီး အသက္ေျမာ့ေျမာ့ေလး က်န္ေတာ့တဲ့ ႂကြက္တေကာင္က ႏွာေမာင္းနဲ႔ ခါခ်ခံရတဲ့ ႂကြက္ေတြ ဘယ္လိုစခန္းသိမ္း သြားသလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ အနိမ့္ပိုင္းက ႂကြင္းႀကီးနားကို တေရႊ႕ေရႊ႕တိုးသြားသတဲ့...
ႂကြင္းထဲ့က ႂကြက္ေတြရဲ႕အျဖစ္ကို ျမင္လုိက္ရတဲ ့ေသငယ္ေဇာနဲ႔ ေျမာေနတဲ့ ႂကြက္ကေလးဟာ အခါတရာ ျပန္ေသ ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသတဲ့... ျဖစ္ပံုက ႂကြင္းထဲကႂကြက္ေတြဟာ ဆင္ႀကီးခ်ဳိးဖဲ့လြင့္ပစ္ထားတဲ့ ၾကံေတြကို ေအးေအး ေဆးေဆးစားေသာက္ေနၾကတာကို ေတြသြားသတဲ့....
ဒီေတာ့ "မင္းတို႔လုပ္ရက္လိုက္တာကြာ" လို႔ေျပာမိသတဲ့ ႂကြင္းထဲက ႂကြက္ေတြကလည္း "ဆင္ႀကီးက..အဲထဲကၾကံေတြကို မေတာင္းမတ မေၾကာင္မၾကနဲ႔စား ျပန္တက္လာရင္ နင္းသတ္မယ္" ဆိုလို႔မေၾကာင္း မၾကဘ၀မွာေအးေအး ေဆးေဆး စားေသာက္ေနရလို႔ ျပန္မတက္လာမိတာပါလို႔ ေတာင္းပန္သတဲ့...
အဲေတာ့မွာပဲ အသက္ငင္ေနတဲ့ ႂကြက္ကေလးဟာ ဘ၀ တရာ ေသဆံုးသြားသတဲ့.....(ေရာက္ေလရာဘ၀မွာ အဲ့သည့္ အျဖစ္ဆိုးကို ျပန္သတိရၿပီး သတိရတာနဲ႔ တခါထပ္ေသဆံုးရတယ္ ဆိုတဲ့ အျဖစ္...)
photo by www.ornl.gov
No comments:
Post a Comment